De RKK
Hoewel er in de RKK gelovigen zullen zitten, is de kerk als zodanig een afvallige kerk. We zullen drie redenen voor deze krasse uitspraak bespreken.
Ten eerste is er een regelrechte lijn te trekken van de oude Babylonische afgodendienst naar de hedendaagse RKK.
De tweede is dat er in de RKK zoveel on-Bijbelse gebruiken en rituelen binnengeslopen zijn, dat de waarheid van Gods Woord hier intussen volledig achter schuil gaat.
Tenslotte zijn er vele getuigen: ex-rooms-katholieken die kunnen getuigen van de dwaling van de kerk, waarin zij zelf geloofd hebben.
1. De erfenis van Babel
Het oude Babel onder Nimrod was het begin van de georganiseerde afgoderij.
Ten tijde van de torenbouw had zich daar een complete Babylonische priesterdienst ontwikkeld rondom de verering van mensen, dieren, zon, maan en sterren, water, vuur enz.
Vooral de personen van Nimrod, zijn vrouw Semirames en haar zoon Tammuz waren voorwerp van verering.
De Babylonische afgoderij was een vervalsing en wel van de schepping, de zondeval, de slang, de belofte van 'het zaad' in Genesis 3,
de zondvloed, de redding van Noach, Gods belofte en opdracht aan Noach enz.
In Babel werden Bijbelse waarheden vermengd met afgoderij. Het doel was niet de aanbidding van de Here, maar van de mens.
Na de torenbouw verspreidde deze afgoderij van Babel zich over de hele wereld. We vinden haar in tal van landen onder diverse namen terug.
Via Pergamus (het Bijbelse Pergamum), waar de troon van Zeus stond, kwam deze heidense godsdienst van de Babylonische Pontiff's (priesters) in 133 voor Chr.
terecht in Rome, waar zij onder leiding kwam te staan van de
Pontifex Maximus.
Vanaf keizer Augustus (63 v. Chr. - 14 n. Chr.) was de keizer tevens
Pontifex Maximus en nog later werden de keizers zelf vereerd als god.
Vanaf keizer Constantijn de Grote, die het christendom als staatsgodsdienst introduceerde, werd de keizer naast
Pontifex Maximus ook hoofd van de kerk te Rome.
Zo was het keizer Constantijn die het beroemde concilie van Nicea (het zogenaamde 'eerste oecumenische concilie', 325 n. Chr.) bijeen riep.
Deze vermenging van kerkelijke, afgodische en wereldlijke macht duurde tot 376 n. Chr.
Toen de keizer Gratianus in dat jaar de titel Pontifex Maximus weigerde, stond de toenmalige bisschop van Rome Damasus I klaar om deze titel over te nemen.
Zo was de RKK vanaf haar eerste begin een vermenging van christendom en de heidense afgoderij.
Paus Johannes Paulus II:
Pontifex Maximus Op de website www.katholieknederland.nl zien we dit bericht op een triese manier bevestigd:
"Damasus (366-384) is de eerste bisschop van Rome geweest die zich opstelde als gezaghebbend hoofd der gehele Kerk.
Hij was de eerste bisschop van Rome die zich liet vieren als 'de eerste bisschop van het Rijk'.
Als eerste ook noemde hij zijn zetel te Rome 'de apostolische stoel', met een primaat boven de andere twee bisschopszetels die zich, net als Rome,
op Petrus konden beroepen: Alexandrië en Antiochië. Damasus maakte zijn pretenties overigens meer dan waar.
Zo wist hij in 375 keizer Gratianus (367-383) te bewegen, de titel Pontifex Maximus aan de Romeinse bisschopszetel te verbinden.
Dit was een meesterzet, omdat deze titel, die van oudsher bij de Romeinen toekwam aan de allerhoogste heidense priester,
sinds keizer Augustus (62 v.Chr.-14 na Chr.) alleen nog maar door keizers was gedragen."
Is het verwonderlijk dat de kerk van Rome vanaf dat moment de ene na de andere vorm van heidense afgoderij binnen haar muren haalde?
2. De afgoderij van Rome
De heidense afgoderij drong vanaf dat moment door tot in de verste hoeken van de kerk.
Vele roomse gebruiken, rituelen en leerstellingen zijn terug te voeren op de heidense priesterdienst van de bv. Babyloniërs, Egyptenaren, Grieken, Romeinen en Chinezen.
De RKK voerde in haar geschiedenis onder andere de volgende heidense gebruiken en leerstellingen in:
375 n. Chr. - verering van heiligen
468 n. Chr. - het houden van processies
519 n. Chr. - vastentijd van 40 dagen
593 n. Chr. - het vagevuur
787 n. Chr. - aanbidding van beelden en relikwieën
850 n. Chr. - het wijwater
995 n. Chr. - de heiligverklaring van gestorvenen
1050 n. Chr. - de mis als offer van Christus
1075 n. Chr. - het celibaat
1090 n. Chr. - de rozenkrans
1190 n. Chr. - de verkoop van aflaten
1215 n. Chr. - de biecht
1439 n. Chr. - de zeven sacramenten
1508 n. Chr. - het weesgegroet Maria
1646 n. Chr. - de apocriefe boeken
1854 n. Chr. - de onbevlekte ontvangenis van Maria
1870 n. Chr. - onfeilbaarheid van de Paus
1931 n. Chr. - Maria, de moeder Gods
1950 n. Chr. - de hemelvaart van Maria
va. 1990 n. Chr. - theïstische evolutie
Bovenstaande lijst is verre van volledig. Enkele dingen vallen op:
- Bij veel gebruiken gaat het om het heidense principe van 'behoud door werken', namelijk van het houden van de zeven sacramenten,
het wekelijkse offer van de eucharistie, gehoorzaamheid aan de paus, geloof in de diverse Maria-verschijningen en boodschappen enz.
- De verering van Maria neemt gaandeweg afgodische vormen aan:
Zij is de moeder Gods, eeuwige maagd, volmaakt en zonder zonde, mede-verlosseres, onze voorspraak bij de Vader, koningin des hemels enz.
Deze laatste term is een titel van de godin-moeder Semirames, de vrouw van Nimrod. De hele moeder-kind cultus, die we in vele godsdiensten zien,
is dan ook terug te voeren op Semirames, de vrouw van Nimrod en haar zoon Tammuz.
- Misschien wel de ernstigste dwaling in de RKK is de verering van de Paus.
Hij heet 'de Heilige Vader, de Heiligste en Gezegende Heer van de wereld', de leraar van alle christenen en aan wie ieder die gered wil worden, zich moet onderwerpen.
We zien dat deze afgoderij met Maria en de Paus er niet minder op wordt, eerder toeneemt.
De afscheidswoorden van Paus Benedictus XVI bij begrafenis van Johannes Paulus II liegen er niet om:
"Wij geloven dat onze geliefde paus vandaag voor het raam van zijn Vaders huis staat, dat hij ons ziet en dat hij ons zegent.
Ja, zegen ons, Heilige Vader. We vertrouwen uw dierbare ziel toe aan de Moeder van God, uw Moeder,
die u elke dag geleid heeft en die u nu zal begeleiden naar de eeuwige glorie van haar Zoon, onze Here Jezus Christus. Amen"
Het is triest dat zoveel goedwillende mensen misleid zijn door het systeem van de RKK.
Helaas hebben vele rooms-katholieken de ware God van de Bijbel nooit leren kennen zoals Hij Zich openbaart in Zijn Woord.
Niet de kerk, maar Gods Woord moet het absolute gezag hebben in ons leven. Niet door werken, maar door genade alleen worden wij behouden.
3. Ooggetuigen
Bovenstaande feiten getuigen sterk tegen de RKK. Net zo krachtig is het getuigenis van velen die de RKK kerk verlieten.
Als voorbeeld tonen we het levensverhaal van Richard Bennett, een toegewijd RK priester die gaandeweg tot de overtuiging komt dat zijn vermeende geloof
is gebaseerd op eigen werken en niet op Gods Woord.
Leest u dit aangrijpende relaas. Het schetst het dilemma waarin een rooms-katholiek mens kan zitten als Hij God ernstig gaat zoeken.
Getuigenis van Richard Bennett
Ex-priester RKK
Onze conclusie
Zowel de historische lijn van de RKK (1) als de afgodische praktijken van de RKK (2 en 3), zoals we die hierboven kort beschreven hebben,
wijzen er op dat de RKK een van de grote tegenstanders van God en Zijn Woord is.
Daar komt nog bij dat aan de handen van deze kerk veel bloed kleeft, zowel van de ware gelovigen als van de Joden.
Ook zien we dat zij vele andere kerken verleidt tot de vorming van een wereldwijde eenheidsreligie.
Al met al verwachten wij dat de RKK nog een belangrijke rol zal spelen in de eindtijd.
Zij zal in het Babylon van Openb. 17 en 18 ongetwijfeld haar plaats innemen, misschien is zij de hoer Babylon zelf.
Wellicht ontpopt een van de komende pausen zich als de valse profeet (Openb. 13:11-18). Hoe dan ook, de oproep aan gelovigen in Babylon
"Ga uit haar weg, Mijn volk, opdat u geen deel hebt aan haar zonden, en opdat u niet van haar plagen zult ontvangen." (Openb. 18:4b)
mogen we zeker toepassen op de RKK en de kerken die de eenheid met haar zoeken.
Die oproep geldt hen die geloven dat zij niet behouden zijn door werken maar door het verzoenend bloed van de Here Jezus Christus.
Die oproep geldt hen voor wie niet de kerk, maar het Woord van God, de Bijbel, het hoogste gezag heeft in hun leven.
Bronnen:
'De twee Babylons' van Alexander Hislop (standaardwerk over de RKK)
'De Rooms Katholieke Kerk' van D. van Zuylekom (voetnoot: www.levendwater.org)
http://www.bereanbeacon.org/ned.html
http://www.toetsalles.nl ('De belangrijkste onderwerpen ' De Rooms-katholieke Kerk)
http://www.verhoevenmarc.be/_Katholicisme-Bijbel.doc
http://www.clkv.ch/broschuerentexte/cat_view/6-roemisch-katholische-kirche